Geschiedenis van de diabolo

Er zijn veel verhalen te vinden over de geschiedenis van de diabolo. De beroemde diabolo-website diabolo tricks dat de diabolo al meer dan 4000 jaar bestaat.

Wikipedia zegt dat de diabolo ergens in China, rond het jaar 1250, is uitgevonden. Het is een soort van groote variatie van (de ook in China uitgevonden) jojo. De eerste diabolo’s werden gemaakt van bamboe. Er zaten vaak gaatjes in het hout. Die gaatjes waren een soort fluiten, zodat de diabolo geluid maakt als hij ronddraait. Dit soort diabolo’s worden nog steeds zo gemaakt in China.

In de negentiende eeuw (van het jaar 1900 tot 2000) waren er in Frankrijk verschillende clubs en verenigingen waar wedstrijden en toernooien werden gehouden met diabolo’s. In de wat rijkere gebieden van Frankrijk, en de rest van de wereld trouwens ook, was het toen heel normaal, en zelfs heel populair om te diaboloën. In 1906 vond de Franse man Gustave Pillipart de “Europese diabolo” uit. Die is gemaakt van twee ijzeren stukken met rubber aan de buitenkant als bescherming. Zo gaat de diabolo minder snel kapot dan een diabolo uit China (gemaakt van bamboestokken).

Waar komt de naam vandaan?

Ontdekkingsreizigers brachten diabolo’s mee uit het oosten. Toen heette ze Diaballo. Diaballo is een Grieks woord voor “erin gooien”.  Later is deze naam veranderd in Diabolo.

Een andere uitleg over de naam diabolo is dat dat de naam een samengesteld woord is; Het bestaat volgens deze uitleg de woorden parabool en di. Een parabool is een wiskundige beschrijving van een lijn die in een boog gaat, zoals de vorm van een stenen brug bijvoorbeeld. Di betekent twee. Als je een diabolo vanaf de zijkant bekijkt, zie je namelijk twee van deze parabolen.